De bouwput naast mijn woonadres was weer op tijd aan de gang. En dus was ik op tijd wakker om even lekker op te frissen en de dag te beginnen. Broodje eten, boekje lezen, en bedenken hoe ik mijn dag vandaag zou vullen. De eerste paar uur waren al gepland. De rest van de dag zou ik wel zien.

Ik heb mijn rugzakkie gevuld, en ben rond half 11 richting Alcazar gelopen. Eerst nog even een stop voor mijn bingo-kaart, want zo dolend door de straten van Sevilla, ga je toch dingen herkennen. En dus …. kan ik nu ook nummer 6 afstrepen.

Daarna door naar Alcazar, een koninklijke residentie. Ook nu had ik de tickets weer online gescoord in de hoop sneller vooraan in de rij te komen. Gisteren bij la Giralda maakte het niets uit, in dit geval was er een rij voor de mensen die een online ticket hadden gescoord, en een aparte locatie om nog een ticket te scoren. Winst dus voor mij. Al was de rij alsnog best lang, maar ook nu ging het weer sneller dan verwacht.

De QR kode werd gecheckt op dag en tijdslot, daarna moest de rugtas gescand op criminele inhoud, en vervolgens mocht ik naar binnen, want je kunt alles van me zeggen, maar crimineel ben ik niet.

Net als gisteren bij de kathedraal en la Giralda, was de impact van dit bezoek behoorlijk. De details van de gevels, de doorkijkjes, de motieven van de tegels. Je weet werkelijk niet waar je moet beginnen met kijken. De details van de motieven, de houtbewerking van de plafonds en de deuren, de tegels, de bogen van de doorgangen. Prachtig. Echt prachtig.

Ik heb een beetje als een kip zonder kop rondgelopen. Je kon middels een QR code ook informatie krijgen over alles wat hier te zien via je telefoon, maar ik ken mezelf, en kijk en schiet liever plaatjes van wat ik zie. En te zien en te schieten is er genoeg.

Het is wel wat druk en rumoerig in alle verschillende zalen. Maar ik probeer het te negeren, en focus op al het moois. De details, de motieven en patronen in de tegels. En als het geen patronen zijn, dan zijn het gezichten en als ik goed kijk …. dan denk ik … waren de neuzen vroeger ECHT zo lelijk ?!

Al die kleuren, de doorkijkjes, de kleden en schilderijen aan de muren.

De gewelven zijn indrukwekkend, de vloeren prachtig en eigenlijk weet ik niet waar ik moet beginnen met kijken.

Ook buiten is het prachtig. De trappen zijn betegeld, evenals de bankjes en de tegels onder mijn voeten. Het is typerend voor Sevilla, al dat tegelwerk en al die kleur. Ik houd ervan ! Na de ontdekkingstocht binnen, loop ik buiten in de tuinen. Er lopen pauwen in de tuin. Veel pauwen ook nog eens. Er zijn statige lanen met mooie vazen, palmbomen en wat beelden.

Ik vind het wat rommelig als ik eerlijk ben, maar schiet nog wat gezellige tuinplaatjes en speel wat met de zelfontspanner.

Ondertussen, als ik wat heen en weer ren van mijn telefoon naar de fotoplek, komt er een vrouw die aanbied om wat foto's te maken van mij, en of ik dat dan ook van haar wil doen. Das een stuk makkelijker. Maar ik ben geen fotomodel, en blijf houterig in 1 houding staan. Of ik niet een beetje mijn best kan doen, zegt ze. Joejoe ….. ik DOE mijn best he. Als ik een foto van haar moet nemen, beweegt ze linksom en rechtsom. Ah … zo moet dat dus X-D …. Gelachen hebben we wel !Volgende keer ….. knoei ik weer lekker zelf met mijn mobiel, want de foto's die van mij zijn gemaakt ….. zijn voor de helft mislukt. Zou het aan mij liggen ?! Hahaha …..

en door …... door de tuinen, langs een gestut stuk paleismuur terug naar het paleis. Ik wandel langs een …. ja …. ik kan niet anders zeggen dat het een wat lelijk stuk muur van een gebouw die uitkijkt over de tuin. Lelijk maar toch wel leuk.

Het nodigt in ieder geval uit om dat stukje gebouw even nader te onderzoeken. Ik vind de toegang via het paleis, een smalle doorgang, trapje op, smalle gang met veel toeristen en je bent als het ware in het lelijke stukje muur met uitzicht over de tuin.

Daarna ga ik nog even het paleis door. Door nog meer ruimtes met motieven, grote doeken, mooie kleuren, prachtige plafonds. En hoe mooi het ook is …. op een gegeven moment heb je het gezien. Nog even een korte ronde door de toeristenval, en dan ben ik ruim 2.5 uur verder met het onderzoeken van dit paleis. Klaar ermee !

Mijn mobiel is oververhit van al dit foto's en ik stiefel naar een terras voor een lunch. Ik heb bedacht weer richting Plaza de Espana te gaan. Daar heb ik gisteren lekker een Aperol genomen op een prima terras, en daar ga ik nu een lekkere lunch nuttigen. Het was er rustigjes, beetje loungemuziek, ja …. dat zou um worden.

Binnen 20 minuutjes zat ik aan tafel, en heb genoten van mijn lunch. Op kreeg ik het niet, maar ik mocht een stukkie meenemen voor later. Top geregeld ! Ik had mijn mobiel weer wat opgeladen met de powerbank, en vertrok naar de Plaza. Mijn missie was om de gitarist van gisteren nog even te voorzien van wat zakgeld. Vond ik wel zo aardig.

Maar eerst een stop bij de “ole ole ik ben een Spaanse Schone” fotomissie. Had ik gisteren al gespot, en ik vond het ZO fout, dat ik gewoon mee wilde doen. En dus. Koos ik een jurk, kroop erachter, kreeg een sjaal om mijn nek en een bloem in mijn haar. En met mijn eigen mobiel werden er foto's gemaakt door een zure Spaanse die geen lol in haar werk had. Whatever. Ik vond het hysterisch en speelde het spelletje mee. Of ik even een paar keer olee olee wilde roepen, dan zou ze het filmen. Joejoe. Zo slecht. Maar ik ben wat foute foto's rijker. Lekker zeg !

Daarna door naar de gitarist. Ik liep hetzelfde pad als gisteren, maar vond een lege plek waar hij gisteren nog zat te spelen. Verdorie ! Balen balen natuurlijk.

Kheb toch de halve boog nog even afgewandeld, want dit is toch wel echt een heul mooie plek hoor.

Eenmaal aan het einde van de wandel liep ik terug, en warempel … daar hoorde ik toch weer een gitaar ! Even slikken en snel kijken of het “mijn gitarist” was ….. Ik zag een man …. dat wassum nie ….. ik liep wat dichterbij en zag “die van mij” toch zitten !! Ze speelden samen. Ik trok mijn geld en schoof het in zijn handen. Ik zag herkenning, een lieve blik in zijn ogen, en er klonk wat Spaans gebrabbel. Ik legde mijn hand op mijn hart, om dankbaarheid te tonen. NU was het goed. Ik ben niet gebleven. Voelde de tranen gek genoeg alweer opkomen, en het tranendal van gisteren was wel even genoeg.

Door !! Cootjuh moet door. Even zwaaien naar mijn nieuwe beste vriend en dan door naar het park Maria Luisa. Ik heb er wat rondgelopen en het is een welkomen afwisseling van de drukte van de grootse toeristendigen. Het park zelf is behoorlijk groot, zoals alles hier groot is, zelfs de bomen zijn groot !

Ik heb dus vast veel NIET gezien want een plattegrond had ik ff niet mee.

Ik vond wat waterpartijen, fonteinen, met effect waterspuwende leeuwen,

grooooote bomen met zakjes erin geprikt,

en door grote oprijlanen reden de welbekende koetsjes in rijen het park door met vermoeide toeristen.

Het maakte geen verpletterende indruk, maar ik neem me voor thuis nog even in het boekje kijken waar ik moet zijn voor al het moois. Mss dat ik dan morgen nog even terugga …. of niet ….. geen idee.

Mijn voeten waren wel klaar met vandaag. De vijf zat ondertussen weer in de klok dus ik sleepte mezelf in de bloedhitte richting een terras. Sangria … DAT ging ik eens proberen. Na een trippel van een minuut of 20 dook ik het terras op. De bediening was flut, maar ze hadden sangria en daar ging het om. De eerste slok smaakte naar hoestdrank. De tweede ook ….. was dit het nou ? Maar goed. Je moet doorzetten he. Dus na het eerste glas heb ik een tweede genomen en ik moet zeggen … het went ! :-) De terrassen werden wat rumoerig en ik had vooral behoefte aan rust. De dag waas ook wel klaar. Ik was moe, op, klaar met deze dag. Zoveel gezien, zoveel indrukken, en er moet nog geblogd worden !

Eerst lekker opfrissen onder de doesj, en dan de administratie. En morgen …. morgen is de laatste hele dag hier. Het meeste van mijn lijstje is afgevinkt, maar er is wel wat frustatie …. want ik heb de bingokaart nog niet vol ! 1 foto weet ik nog te vinden ! Die pak ik morgen …. maar de andere 3 …. vooral foto 3 frustreert me, want zo moeilijk kan het toch niet zijn …. verdorie verdorie ….. Ach …. alst niet lukt …. kom ik gewoon terug !