Het bed uit en aan het onbijtbuffet omdat we ook vandaag om 9 uur vertrekken. Een prima tijd, maar dat vroege ontbijten is aan mij ontzettend niet besteed. Er was uitgebreide keus in brood, beleg, eitjes en fruit. Ik ben dapper aan een omelet begonnen, maar overgestapt op fruit en yoghurt.

Om 9 uur vertrok de bus voor een ritje van een half uur naar ons startpunt bovenop de berg bij Boca da Corrida.. Het weer zag er ook vandaag weer stralend uit, maar de tas is toch maar gevuld voor alle weertypes. Met een flinke vaart stuurde onze chauffeur ons door de steile smalle straatjes. Het voelde wat als Mario Kart, maar zonder brokken zijn we keurig bovenop de berg afgezet.

Een geweldig uitzicht over de groene bergen vol bloeiende gele brem. Door het heldere weer konden we ver kijken en het zicht was echt adembenemend mooi. Na een korte valse start van onze wandeling, is uiteindelijk het enige juiste pad gevonden.

Redelijk breed, maar wel stijgend. Mijn benen zijn eerlijk gezegd een beetje op en klaar qua stijgen, maar zolang de knietjes het nog houden, gaan we in ieder geval vandaag nog door. De mooie plaatjes maken veel goed, en ik sta ook niet alleen qua het moeite hebben met stijgen. Dat wordt dus maar veel adempauzes inlassen, foto's maken van het uitzicht, en blijven hydrateren.

Het is een genot om hier te lopen, al loopt het water met straaltjes over de rug en het voorhoofd, omdat er zoveel klimwerk is. De stok helpt wel een beetje, maar de energie moet vandaag van ver komen.

Ik loop veel achteraan, en laat het maar een beetje gebeuren. Ik kan er niet meer van maken. Al mis ik zo wel een deel van de vrolijke, gezellige interactie, ik prijs me echt wel gelukkig dat ik dit kan doen en zien, en geniet enorm van al het moois om me heen. En daar gaat het natuurlijk ook om.

Na flink wat stijgen is het voornamelijk dalen wat de pot schaft. Over stenen paden, door blubberige stukken, met de zon op de bol, slingerend langs de rug van de berg. Heerlijk langs de varens, enorme velden bloemetjes en er is natuurlijk brem brem brem overal waar je kijkt. Af en toe kriebelt het struuiuiuiuiuikgewas gezellig aan de kuiten, en dat zorgt ervoor dat er gezongen word. Het is een topdag !

We lunchen wat midden op het pad. Eigenlijk is er geen plek, maar sommigen durven het aan om met de beentjes over de rand van het pad te bungelen. Ik vertrouw mezelf niet zo erg, en loop een stukje verder waar ik een steen vind. Ook nu weer weg van de groep, en ik roep nog even dat ik echt nog van ze hou …. ik geloof niet dat ik gehoord ben :-)

Na de opgedane energie gaat de pas er weer in. Veel dalen, af en toe nog wat klimmen. Er piept af en toe een wolk over de top van de berg, maar regen hebben we niet. Stukje bij beetje vordert de wandeling en het laatste stuk gaat door de bossen,

waar het ook nu weer heerlijk geurt naar eucalyptus. Spannend over bruggetjes, onmogelijk grote stappen over stenen, en die eindeloos hoge bomen zijn indrukwekkend.

Als ik verderop in de rij kijk, zie ik aan het lopen van Els dat ze er wel klaar mee is, net als ik. We zijn moe, willen op een terras met een bel wijn. Op het moment dat ik het denk, hoor ik haar roepen dat ze wel klaar is nu, en ik moet erom lachen. Het IS ook wel klaar. Want al IS het hier zonder twijfel geweldig mooi, het lijf is moe.

15 kilometer hebben we ongeveer afgelegd (het varieert nogal via de digitale routes op de app) en de laatste meters gaan op de wenkbrauwen. Als ik bij het busje aankom, is haast ook nog eens geboden, want ze gingen in een kwartiertje de weg afsluiten ivm een course. Geen mogelijkheid om te stoppen bij een terras, we moesten wegwezen. Geeft niks. In de bus, ramen open, airco aan, al die dingen. De regendoesj roept !!!

Terug bij het hotel, was er een uitgebreid overleg over de wandelingen van morgen. Gaandeweg de wandeling van vandaag was ik er wel over uit dat ikzelf in ieder geval geen stap meer ga wandelen. Ik ben blij zo. Ik heb mooie dingen gezien, en ik heb ook nog wat echte ontspanning nodig, dus iedereen kijkt maar even. In 3 tellen was het overleg klaar, splitste de groep zich op, en ben ik richting mijn kamer gegaan. Een beetje beduusd van de vermoeidheid, en nog met 25 vragen in mijn hoofd over het avondeten, en wat ik precies morgen ga doen als men gaat wandelen.

Veerle had ondertussen geinformeerd bij de receptie van het hotel of er geen taxi richting onze nieuwe locatie zou gaan, en tuurlijk was dat ook mogelijk. Kijk, daar kunnen we wat mee. Beetje uitslapen, rustigjes naar de nieuwe plek, en daar een leuke dag hebben. Prima geregeld, blij mee !! Dus dat zal het plan zijn voor morgen, samen met Marit en Veerle richting Funchal. Beetje rondhobbelen.

Eerst nog even genieten van de regendoesj en dan ga ik maar eens kijken waar de rest van de groep uithangt, want wijn drinken doe je met wijngenoten tenslotte.

Tegenover het hotel is een terras direct aan zee waar een deel van de reisgenoten een moment van rust deelden met een Aperol Spritz. Een groot deel van de tafel was gevuld met oranje vocht in glaasjes, een aantal shirts van de heren waren oranje, en dus wat het duidelijk ... ook een Spritz voor Cootjuh. Beetje pimpelen en onzin verkopen tot het avondeten.

Om 19 u was het weer tijd voor een buffetdiner en ook dit keer was het genieten. Zalm, frietjes, groentutjes, toetjes, wijn en gezellige babbels. Had ik al gezegd dat ik zo blij ben ? nou ja .... dus dat !