Een aardige nacht, maar wel met regelmaat even wakker. Tis altijd weer wennen, een nieuw bed, nieuwe geluiden. Maar elke nacht gaat weer voorbij, en als je dan een verfrissende doesj neemt is het al snel goed. Ik heb me in wat kleertjes gehesen, en ben richting het ontbijtbuffet gesneld.

Het buffet was verbluffend. Kleine hapjes, grote hapjes, warme en gekoelde hapjes, broodkeuze te over, vers fruit, verschillende cruesli's, fruitdrankjes of water, en minitoetjes waar Joke's hart sneller van zou gaan kloppen. En buiten was ook nog een buffet waar ze eitjes naar keuze direct voor je bereidden. Met ogen op schoteltjes ben ik rondgehobbeld. Drie rondjes gemaakt om te kijken wat er allemaal was. En ik KAN al zo slecht kiezen.

Ik begon met bruin toast en scrambelled eggs. Altijd goed, altijd lekker. Glaasje ananassap erbij en dan maar op zoek naar een plek om het te nuttigen. Het buitenterras zat helaas al vol. Moet ik toch vroeger komen dan 9u30 …. of flink later. Ik werd naar een tafel binnen gedirigeerd en er werd koffie of thee aangeboden. Nou, nee, bedankt hoor. Ik houd het bij een sappie. Miniatuurglaasjes, dus de volgende ronde zou ik met een mok gaan, want twee nipjes en ut glas was leeg.

Ik keek wat om me heen, en zag eigenlijk veel “kouwe kak”. Veel verwende uitgestreken snuiten, gevalletje plebs, en voelde me niet zo op mijn plek hier. Het ouwe jongens krentenbrood is meer mijn ding, maar goed. Neemt niet weg dat ik het heeeeerlijk vind me te laten vertroetelen door een extreem ontbijtbuffet en mensen die me behandelen alsof ik Maxima ben. De verwende snuitjes om me heen negeer ik. Dat kan ik.

Ut eitjes smaakte prima, en ik ging op voor een tweede ronde voor lekkers. OOK niet eenvoudig om te kiezen. Dat werd dus van alles wat. Dingetjes met bladerdeeg, iets met cake, fruityoghurt. Allemaal lekker. Een derde ronde kon ook nog wel, en dus ging er wat fruit op mn bord, een chocoladecakeje, en nog wat vruchtenyoghurt maar dan een andere smaak. Ik stond zo ongeveer op ontploffen nu dus een 4e ronde ging niet meer. Gelukkig heb ik nog een paar ontbijtjes hier, want ik wil GRAAG nog meer proberen.

Rollend vertrok ik terug naar mn kamer 4146, door alle gangetjes waar ik ondertussen prima mijn weg al kan vinden. De tuin blijft intrigeren. Zo mooi, en enorme grote versies van onze kamerplanten vind je er. Levende varianten ! Bij mij doen ze het alleen als nepplantenvariant altijd zo goed.

Mooi bloeiend soms ook nog. In mijn kamer heb ik me met die dikke buik in mijn bikini gehesen. Stopte een boekje in de tas, flesje water mee, handdoekkie erbij en hopsekee naar het grasveld bij het strand. Lekker liggen bij de giraffenboom met de wonderlijke stam waarbij je denkt, uit hoeveel bomen bestaat dit exemplaar eigenlijk joh.

Ik begon met een plons in het zeewater. Broekje vol kiezelsteentjes want de golven waren best nogal hoog en heftig, en ik moest toch weer even bedenken hoe dat moet, de zee inlopen. In het water ontdeed ik me van de kiezels en liet me lekker drijven. Het friste lekker op, al vond ik die voorbij drijvende aangevroten vis minder feestelijk. Ook DAT is natuur. Na de frisse duik liep ik terug naar mn gekozen stoel waar ik mijn spulletjes had ingepakt in mijn handdoek (alsof ze zo niet gejat kunnen worden …. maar ik ga nog altijd uit van het goede in de mens, en tot nu toe gaat het goed)

De komende uurtjes vulde ik met afkoelen in zee, beetje appen, lezen in mijn retespannende boekje, nog meer afkoelen in zee, en mezelf trakteren op de gekoelde fruitshake. Na een paar uurtjes was ik er wel weer klaar mee. Ik ben er gewoon niet zo voor geboren, en dus besloot ik een massage te regelen.

Ik heb nog wel even bij de excursiebalie gekeken naar wat ik nog zou kunnen doen, maar ik bedacht ook dat ik mn wensenlijstje wel heb afgevinkt. Komende dagen worden weinig spannend. De gewenste aroma-therapy massage doe ik gewoon lekker hier op Merlin Resort. Niet voordelig, maar ik ben een VIP, dus ik mag dat van mezelf. Vandaag zaten ze echter volgeboekt, maar morgen gaat dat gebeuren. Om toch iets te doen, ben ik op mijn kamer nog even de doesj in gedoken en ben vervolgens naar het dorp gelopen.

Daar ging ik voor de voetmassage bij KL massage. Ik had al gezien op tripadvisor dat ze goed geregistreerd stonden, en het koste nog eens niks ook. Een voetmassage is wel wat buiten mijn comfortzone (mensen die me kennen weten dat ik niet begrijp dat mensen van voeten houden …. zeg nou zelf. Het zijn toch gekke dingen ook ?!). Maar ik ben hier nu toch, dus ik ga gewoon buiten mijn comfortzone die voetmassage laten doen. Een uurtje teenfrummelen voor nog geen tientje. Ik zou zelf nog voor geen miljoen aan andermans voeten zitten, maar ieder zijn ding.

Ik ben de enige gast. Een klein dametje begint buiten mn voetjes te wassen. Daarna word ik door schuifdeuren naar binnen begeleid en in een luie stoel gezet. Ze gaat voor me zitten, en begint haar sessie. Ze smeert fris ruikende smeerseltjes over mijn onderbenen en mijn voeten, en ik merk dat dat kleine smurfje goed kracht in haar vingers heeft. Zeer doet het niet overigens. Ik vind het eigenlijk wel prettig, al snap ik nog altijd niet dat er mensen zijn die dit tof vinden, maar goed. Loslaten he.

Deze lieverd praat ook weer geen Engels, maar met wat gebaren lijken we elkaar te begrijpen. Niet dat het gebarengesprek ergens over gaat, maar we hebben toch een beetje plezier. Ze kneed mijn benen, kraakt mijn tenen, beweegt met een stokjes over mijn wreef en onder mijn voet wat voor giecheltjes zorgt bij mij. Ze trekt aan mijn tenen (krakkrakkrak), blijft kneden en knijpen in mijn benen en voeten, en giechelt om mijn knorrende maag.

Ik kijk wat om me heen. Alle andere stoelen zijn dus leeg, en de masseuses doden de tijd zittend op de grond, met hun ogen op de mobieltjes, of slapend met hun hoofd op de zitting van de luie stoelen. Just another day at the office in Thailand.

Mijn harde werkster sluit af met een korte schouder/nek/hoofd drukpuntenmoment. DIE doet wel zeer, dus ik ben ineens ook wat bang voor de Merlin massage van morgen. Die schouders zijn bij mij nog altijd wel een dingetje. Als ze nou een uur tenenkazen echt klaar is, krijg ik een glas water, betaal mijn 300 baht, en loop met de zachtste babyvoetjes heel tevreden het pand uit. Ander dingen doen die buiten je comfortzone liggen kan leuk uitpakken. Ik besluit dat ik mijn laatste vakantiedag nog een keer ga … als ik tenminste nog kan lopen na de Merlin Massage.

Ik ga nog even de winkelstraat in, en stort op een leeg terras neer. Het is tijd voor mini loempiaatjes en een kleine Chang, al is het qua tijdstip mss wat “onhandig laat” maar mijn maag schreeuwt om voedsel. Ik begrijp eigenlijk zelf niet waarom ik nog een kleine Chang neem, want die zijn hier met deze temperaturen ZO op. Bij aankomst van de loempias is de fles al bijna leeg, en dus gun ik mezelf nog een tweede. Net of ik een beetje samen aan het drinken ben in mijn eentje.

Bij het lurken van de tweede fles strijkt er een Hollands stel neer, en neemt de jongen in de bediening in de maling. Ze bestellen een portie bitterballen en een frikadel en een patatje oorlog, en ik moet lachen om zoveel onzinnigheid. Raken we een beetje aan de praat en das gezelligjes, maar lang duurt het niet. Mijn flessie is leeg, en ik maak aanstalte af te taaien, terug de berg op richting het resort.

Ik kruip op mn balkonnetje om een beginnetje te maken met mijn blog. De vier fonteinen bij het zwembad klateren en klotsen er vrolijk op los, en dat werkt een beetje op de blaas. Twee bier he. Even plassen dus maar, en daarna app ik ff wat met Snorremans, die net wakker word, en vol tips zit over dingen die ik hier ff moet onderzoeken, of wat ik kan gaan doen/uitproberen. Tis natuurlijk leuk dat ik nu op “zijn” stek ben, maar ik hoef niet echt een gids. Ik ben op vakantie hoor :-D Hij wordt natuurlijk wel helemaal blij en enthousiast van de voor hem bekende plaatjes en dat begrijp ik dan ook wel weer.

Als de blog grotendeels klaar is, trek ik een fris jurkje aan en ga vroeg in de avond de berg weer af, langs de KL massagesalon waar het kleine vrouwtje wat mijn voetjes heeft gedaan vraagt of ik een massage wil. Ik kijk haar aan, maak een gek huppeltje om de aandacht op mijn voeten te vestigen, en dan herkent ze me ineens en schatert het uit. Ik zwaai en loop lekker door, naar Mali, het restaurant van gisteren. Het is een stuk drukker. Logisch, gezien het tijdstip. Ik ga met mijn snuit richting de buitengrill zitten, en bestel een mango fruitshake, en een brok vis. Lekker licht, en das handig want de loempias zijn nog niet verteerd. Gelukkig kan ik de vis regelen zonder graatjes of starend oog. Ze gaan voor mij de graten eruit toveren. En al moet ik even wachten (drukdrukdruk), het blijkt alweer net zo smaakvol als het gerecht gisteren, dus de paar vergeten graatjes worden vergeven.

Voldaan en tevreden ga ik de berg weer op. Het is een prima dagje geworden. En morgen … morgen zit ik met de lokale beroemdheid Manora-Gerard aan het ontbijt. Die was enthousiast over mn ontbijt, en nu tuft ie ff een uurtje mijn kant op en schuift ie aan. Is DAT wat. Vraag me niet hoe het werkt, maar blijkbaar vind het resort het prima-achtig. Nou, zo'n razendsnelle reunie, das toch helemaal hartstikke leuk !!