Een erg onrustige nacht, onrustige benen, slecht slapen, eigenlijk TE moe om te slapen. Gelukkig voor mij hoeft er geen intensieve inspanning geleverd te worden, en vroeg ontbijten hoeft ook al niet. Dus rustigjes nog even onder de regendoesj, en dan opt gemakkie beneden de reiskoffer dumpen, want die moet wel mee naar de laatste bestemming. De rits van de reiskoffer staat loeistrak, want ook de rugzak en de wandelschoenen moesten dit keer ingepakt. Tis maar goed dat ik de XL-tas heb gebruikt, want het paste net an.

Om 9 uur vertrok de groep, min 4 dames, maar wij achterblijvers waren de rotste niet, en dus hebben we met veel gevoel voor drama de wandelaars uitgezwaaid … om vervolgens huppelend het 4 sterren verblijf weer binnen te gaan en nog wat te nuttigen. Omdat het logistiek gezien voor onze chauffeur nogal gedoe zou zijn om heen en weer te taxi-en, had Veerle koste nog moeite gespaard om een taxi te regelen. Voor deze zou komen, kon ik nog heerlijk een extra uiltje knappen, en rond 11u15 ben ik richting de receptie gegaan. De verbazing van ons dames was gigantisch toen we EN onze gereserveerde taxi zagen staan, maar OOK onze eigen chauffeur weer voor het hotel zagen verschijnen. Wat een knullige misrekening ! De taxi werd dus gecancelled, en we gingen met ons eigen vervoer alsnog richting Funchal. Wel even wat appjes in de groepsapp om verwarring te zaaien .... altijd leuk.

Een niet al te lange rit langs de kust, door 15 tunnels in zeg een half uur. Dit eiland hangt werkelijk aan elkaar van tunnels ! IS eigenlijk 1 grote tunnel ! Het hotel ligt zo goed als in het centrum, is wel flink inleveren na het vorige sjieke verblijf. Het is warm op mijn kleine kamer op de 3e verdieping, maar goed …. het zal wellicht zorgen dat we straks extra graag naar huis willen.

We dumpen de koffers, ik haal de beer even snel uit de koffer, voor zijn hoofd eeuwig in de misvorming blijft hangen (moeten we niet hebben op zijn ouwe dag) en er wordt een strijdplan voor deze dag gemaakt. Met een kaart uit “de bibliotheek” van het hotel, en informatie uit wel 3 reisboekjes, wordt besloten om eerst het oude deel van de stad te bezoeken. Daar belanden we al vrij snel, in een steegje vol met eettentjes. Het voelt wat bedompt, warm, smoezelig, en iedereen wil je op het terras hebben. Ben ik toch een beetje alergisch voor, dus ik loop met de neus in de lucht voorbij.

Het straatje is verder wel erg leuk. Veel beschilderde deuren met allerlei composities en vrolijke kleuren. De cabines van de kabelbaan richting de botanische tuin zien we halverwege ook nog over het straatje “vliegen”, maar die staat voor morgen op het programma. Het weer is vandaag zozo. Het is niet koud, maar er hangt een “gevaarlijke” wolk boven de berg. Niet echt heel tof als de kabelbaan juist die kant de berg opgaat. Hopen op een betere, zonnige dag morgen !

Als we het steegje voor het langste deel doorlopen hebben, nemen we een zijpad richting de zee. Het valt me op dat de boulevard er geweldig uitziet. Prachtig betegeld, breed, schoon, maar de meeste terrassen liggen meer landinwaarts. Toch besluiten we even wat te gaan drinken en iets lichts te eten. We vinden een plekje aan zee, een duif maakt zijn toilet op een leeg tafeltje, en wij eten een tosti onder het genot van een bak muziek met de volume op 10. Beetje irritant, en als we alles ophebben, flaneren we lekker verder.

Over de brede boulevard, langs de haven met veel mooie bootjes, langs wat zwervers, en ik vind het mooi te zien dat er mooie stukjes park zijn aangelegd.

Funchal is een mooie schone stad, opgeruimd, keurig. We maken even een korte stop bij een beeld wat Ronaldo moest voorstellen. De gelijkenis vonden we teleurstellend, en er werd nog best even doorgekletst over het feit waarom sommige delen van het beeld zo “opgelicht” zijn. Dat je zijn schoenen wilt aanraken, is nog wel te begrijpen, en een hand krijgen van een stenen Ronaldo is ook niet mis, maar verder …. heeel apart.

Wel erg leuk is de kunst die je onderweg tegenkomt. Vooral de vis van afval was erg leuk.

Of de typische hoedjes, waarvan ik vind dat ik die MOET hebben, maar waarvan ik weet dat ik ze nooit meer opzet. Dat werd dus een fotomomentje.

Of wat te denken van de boot die lijkt op die van Jack Sparrow uit Pirates of the Caribean. Je kon mee voor een rondje op zee, maar dat laat ik mooi aan andere piraten. We wandelen verder, weg van de zee, en de trappen op, richting de pratende papegaaien in het parkje op een berg.

Het was flink zoeken, en we roken wel wat dierlijks, maar vonden enkel prachtige bloemen in een mooi park waar de jeugd wat kon voetballen en chillen, en een voliere met een kruiwagen erin.

Dan maar door naar de kathedraal. Over de straten in het dure deel in Funchal, waar je op een terras een Aperolletje kon lurken van een euro'tje of 10. Snel opstaan en wegwezen was het motto toen ! We hadden het ook kunnen weten toen we de ober in een wel heel duur jasje aan zagen komen lopen. Nog even een blik op de kathedraal die ook nog de moeite waard moest zijn volgens het toeristenboekje, maar helaas …. deze was dicht .... dat doet God niet helemaal goed natuurlijk.

Dan maar door voor een wijnmoment, want we waren wel toe aan een lui moment met een bel wijn in de hand. Terug naar de brede boulevard aan zee, waar we een leuke tent hadden gevonden. Na het doorgeven van de bestelling, kwamen ook een aantal van de wandelaars aanschuiven. Gezellig !! Beetje jammer van het stuk gevogelte wat eind van onze borrel heel shitterig zijn lading dropte op 3 van de genieters. Met hulp van water en babydoekjes werd de meeste schade opgeveegd, maar het was reden genoeg om af te taaien.

En dus ….. door richting het muffe steegje, waar een ge-wel-dig restaurantje Galeria zit. Geen verkooppraatjes om je binnen te krijgen, want heej, goeie tentjes verkopen zichzelf ! Mooie flessen wijn in de koeling en op planken aan de muur, keurig attente en vrolijke bediening, en, zo bleek, kunstwerkjes op het bord om de vingers bij op te eten. Veel heerlijks tegen zeer betaalbare prijs. Fantastisch en enorm genieten. Reden om de Djoser groepsapp te spammen met foto's en verkooppraatjes, en zo te pleiten om hier vooral morgen ons afscheidsdiner WEER te komen eten ! Met succes. Joepie ! Vind ik fijn.

Na het eten, kak ik toch flink in, en al gaat een groot deel van de groep nog ergens naborrelen, ik vind het mooi geweest. Samen met Marit en Tilly hobbelen we terug richting het hotel, en spreken af om morgen rond 9u30 de laatste dag te beginnen. Dan zien we wel weer verder. Glimlachend ga ik naar mijn kamertje, schrijf de blog en voel me een tevreden mens.